Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Υπόθεση Καρούζου και αναμνήσεις από "οπλάδες"

Πάνε μόλις λίγα χρόνια από τότε που βγήκε στην επιφάνεια ένα ακόμη σκάνδαλο το οποίο σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα στον ηλεκτρονικό και μη Τύπο, ακουμπούσε, από πολιτικούς μέχρι και τράπεζες. Από ... "κατασκευαστές" μέχρι και κουμπάρους. Αυτό ήταν το "σκάνδαλο Καρούζου". Ένα σκάνδαλο για το οποίο είχε προκληθεί κορυφαία αντιπαράθεση μεταξύ του τότε ΠτΒ Ε. Μεϊμαράκη και του ενός εκ των εταίρων της Real, του Νίκου Χατζηνικολάου. Ας θυμηθούμε ορισμένες στιγμές αυτής της "κόντρας" εδώ 

Και αυτό την ίδια ώρα που δημοσιοποιούντο απίστευτες εκατέρωθεν καταγγελίες για το θέμα, όπως θα θυμηθούμε από εδώ και από εδώ κ.λπ.

Άξιες όμως παρατήρησης είναι και οι αναφορές του zougla.gr όπως αυτή εδώ όπου ρητά αναφέρονται τα εξής : "Αξιοσημείωτη είναι και μια συναλλαγή που πέτυχε ο κατασκευαστής με την τράπεζα Αττικής. Στις 31 Δεκεμβρίου 2009 ο κατάδικος κατασκευαστής (σ.σ. Καρούζος) μεταβίβασε το ακίνητο (από μια εταιρία συμφερόντων του σε μια άλλη). Η αντικειμενική αξία του ακινήτου αναγραφόταν στα 4,9 εκατ. ευρώ. Όμως την ίδια κιόλας ημέρα το πούλησε στην Τράπεζα Αττικής έναντι 23,4 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, η αξία του συγκεκριμένου ακινήτου, εκτινάχθηκε -μέσα σε λίγες μόλις ώρες- κατά 18 εκατ. ευρώ! Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε αφενός να αποπληρώσει δάνειο ύψους 18 εκατ. ευρώ και αφετέρου να εισπράξει περί τα επτά εκατ. ευρώ μετρητά ! Και σε αυτή την περίπτωση πάντως, ο κ. Λιβανός είχε ενημερώσει το Διοικητικό Συμβούλιο της τράπεζας, ωστόσο οι καταγγελίες του έπεσαν για ακόμη μια φορά στο κενό."


Ποιο ήταν τότε το Διοικητικό Συμβούλιο που είχε ενημερώσει ο Λιβανός άραγε ; Αυτό γίνεται σαφές εδώ ! Έρευνα στην οποία υπάρχει και απόσπασμα της επιστολής του Λιβανού προς τους κ.κ. Ιωάννη Γαμβρίλη πρόεδρο της Attica bank, προς το ΤΣΜΕΔΕ, προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (ΤΠ&Δ) και το Τ.Τ. καθώς αυτά τα τελευταία ήσαν τότε μέτοχοι της Attica Bank (σ.σ. εξ αυτών σήμερα είναι μόνο το ΤΣΜΕΔΕ. Το γιατί δεν είναι σήμερα μέτοχοι το ΤΠ&Δ και το Τ.Τ., σε άλλη αναφορά).

Επί της παρούσης θα σταματήσω εδώ Πατριώτη μιας και αφ' ενός θυμήθηκα μια ρήση ενός παλιού γνωστού που είχε υπηρετήσει ως μισθοφόρος στην Αφρική και το έφερε βαρέως μέχρι την θανή του πως είχε σφάξει εκατοντάδες γηγενείς. Ρήση που ήταν : "Γιώργο, οι οπλάδες, δεν παίρνουν χαμπάρι από τίποτα και δε φοβούνται κανέναν εκτός αν υπάρξει κάποιος που έχει κότσια, σθένος και φίλους" και διότι -επίσης- θυμήθηκα (τυχαία) πως το ΤΣΜΕΔΕ, το Ταμείο των Μηχανικών έχει το δικαίωμα και οφείλει να ελέγξει το που πήγαν τα
χρήματά του, το πως καλύφθηκαν τα ανοίγματα και κυρίως το τι απέγιναν αυτά. Α, ναι ! Και με εντολές ποίων !


Υ.γ. «Δημόσιο είναι το συμφέρον, οσάκις υποκείμενον αυτού είναι ο δια της εννόμου τάξεως εις κράτος οργανωμένος λαός. Συνεπώς το δημόσιον συμφέρον έχει κοινωνικόν χαρακτήρα και συνδέεται με την έννομον τάξιν» (Επ. Δεληκωστόπουλος, Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, σελ. 87, εκδ. Σάκκουλα, 1982).


Υ.γ. 2 Αν ανατρέξουμε εδώ θα διαβάσουμε : Τι υποστηρίζουν οι καταγγέλοντες; Ότι οι συγκεκριμένοι πολιτικοί μαζί με άλλους, έκαναν ξέπλυμα βρώμικου χρήματος της τάξεως των 10 δις, μέσω συγκεκριμένων τραπεζών. Τα στοιχεία είναι εκκωφαντικά για όποιον έχει στοιχειώδη λογική: Λένε οι καταγγέλλοντες ότι τους πήγε κανένας Μεϊμαράκης, Λιάπης ή Βουλγαράκης με καμιά βαλίτσα Ευρώ ώστε να την ξεπλύνουν; ΟΧΙ ! Τα ονόματα των πολιτικών εμπλέκονται όπως υποστηρίζουν από λεγόμενα και συμφραζόμενα του κυρίου Καρούζου. Άρα; Υπάρχει μόνο μία σταθερά. Οι τράπεζες για τις οποίες είναι το πλυντήριο για τον όποιον πολιτικό ενεπλάκη, εφ’ όσον οι καταγγέλλοντες δεν είναι φαντασιόπληκτοι. 

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ έδιναν τα δάνεια για τις αγορές των ακινήτων, οι τράπεζες αποτιμούσαν την αξία των ακινήτων, οι τράπεζες εκταμίευαν, οι τράπεζες υποδέχονταν μισθώματα ή όποια έσοδα, οι τράπεζες τα απέδιδαν ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ή αχυράνθρωπο τα εισέπραττε.

Κοινώς, οι τράπεζες γνώριζαν και αν αποδειχτούν έκνομες πράξεις, υπέθαλπταν την όποια κακουργηματική δραστηριότητα. Οι τράπεζες που εάν ένας απλός πολίτης πάει να καταθέσει 1600 Ευρώ θα του ψάξουν και τα εσώρουχα, φέρονται κινητήριος μοχλός ενός ανεξέλεγκτου χορού δισεκατομμυρίων.

Οι τράπεζες που έλαβαν πακτωλούς ΔΗΜΟΣΙΟΥ χρήματος από το ίδιο το πολιτικό σύστημα, χωρίς να διωχθεί κανείς τους. Και θα αναρωτηθείτε “μα δεν υπάρχει ελεγκτική αρχή”; Είναι δυνατόν να δρουν ανεξέλεγκτα;

Μα και βέβαια υπάρχει. Ο κύριος Προβόπουλος. Εάν αποδειχθεί λοιπόν η ορθότητα των καταγγελιών, ο κύριος Προβόπουλος θα φέρει την κύρια ευθύνη αφού δεν είναι δυνατόν η ΤτΕ να παρακολουθεί τα χιλιάρικα και να αφήνει ανεξέλεγκτα τα δισεκατομμύρια.

Υ.γ. 3 Στο ρωμαϊκό δίκαιο υπήρχε η «αρχή: summum jus, summa injuria, δηλ.: «η υπερβολική δικαιοσύνη είναι υπερβολική αδικία». Εδώ λοιπόν -προσωπικά- αναφέρω : αυτές τις μαλακίες αλλού !!! κύριοι της επιλεκτικής μνήμης, μιας και η σχετική ρήση έχει να κάνει με την αρχή της ισότητας και όχι με την ισοπεδωτική μεταχείριση (βλέπε εξαφάνιση) των ... πάντων (που λένε αλήθειες) ! Τώρα, το Άργος Τύπου, ας πιάσει ... δουλειά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου